วันพฤหัสบดีที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

ประเภทของมีดตามการใช้งาน

ใช้เป็นอาวุธ

ใช้เป็นเครื่องครัว

มีดโต้แบบจีนและแบบอเมริกาเหนือ
  • มีดเชฟ (chef's knife) หรือมีดฝรั่งเศส (French knife) มีดที่ใช้สำหรับเตรียมอาหาร ใช้สำหรับหั่นเป็นต้น
  • มีดตัดขนมปัง (bread knife) มีดที่มีฟันเลื่อยใช้ตัดขนมปัง
  • มีดปาดหน้าเค้ก (frosting spatula) มีดที่ไม่มีคมใช้สำหรับตกแต่งครีมบนเค้ก บางแห่งเรียกมีดชนิดนี้ว่า palette knife
  • มีดเลาะกระดูก (boning knife) มีดที่ใช้เลาะกระดูกหรือก้างออกจากเนื้อเป็ดไก่ เนื้อวัว หรือเนื้อปลา
  • มีดแล่ (carving knife) มีดขนาดใหญ่ใช้สำหรับเฉือนอาหารออกเป็นชิ้นบางๆ มีดชนิดนี้บางกว่ามีดเชฟ ไม่เหมาะกับการหั่น
  • มีดโต้ (cleaver) มีดอีโต้ หรือมีดปังตอ เป็นมีดขนาดใหญ่ ใบมีดหนา ใช้ตัดเนื้อที่ติดกระดูก หรือใช้สับ
  • มีดปอกผลไม้ (Utility knife, Paring knife) มีดขนาดเล็ก ใบมีดยาวตั้งแต่ 3-5 นิ้ว ใช้ปอกผิวผลไม้ หรือหั่นตัดผักผลไม้ชิ้นเล็กๆ
  • มีดไฟฟ้า (electric knife) เครื่องใช้ไฟฟ้าที่มีใบมีดเป็นใบเลื่อย
  • มีดบนโต๊ะอาหารเช่น มีดปาดเนย (butter knife) มีดสเต๊ก (steak knife)

ใช้เป็นเครื่องมือ

  • มีดผ่าตัด (scalpel) มีดทางการแพทย์เพื่อใช้ในการผ่าตัด
  • มีดโกน (straight razor) ใบมีดขนาดบางบนด้ามที่พับได้ ใช้สำหรับโกนขนหรือผม
  • มีดผสมสี (palette knife) หรือเกรียงผสมสี เป็นมีดทื่อใช้สำหรับผสมสีในงานวาดภาพ
  • มีดคัตเตอร์ (utility knife / box cutter) มีดอเนกประสงค์เพื่อใช้ตัดวัสดุแผ่นบางเช่น กระดาษ กระดาษแข็ง เป็นส่วนหนึ่งของเครื่องเขียน
  • มีดพับสวิส (Swiss Army knife) หรือมีดพับ มีดที่รวมเครื่องมืออื่นๆ ไว้ด้วยกัน ต้นกำเนิดมาจากกองทัพสวิตเซอร์แลนด์
  • มีดอีเหน็บ มีดพื้นบ้านของไทยขนาดใหญ่อยู่ในฝักมีลักษณะเฉพาะปลาบแหลมท้องใบกว้างโคนใบแคบ

machete knife

มีดทรง Machete
มีดทรง Machete
ใบมีดทำมาจากเหล็กตลับลูกปืนขัดมันยาว 13 นิ้ว ท้องใบกว้าง 4.5 cm. สันหนา 6 mm.
ด้ามฝักไม้กระพี้เขาควาย
มีดทรง Machete
มีดทรง Machete

มีดทรง Machete
มีดทรง Machete

บาลีซอง2




บาลีซอง เป็นมีดที่มีเสน่ห์มากแบบหนึ่ง ใครได้เห็นได้จับแล้วมีสิทธิ์หลงเสน่ห์ทุกราย ยิ่งถ้ารู้วิธีเปิดปิดใช้งานแล้วนี่อาจเข้าขั้นโงหัวไม่ขึ้น...

ทั้งนี้อาจเป็นเพราะ มีดบาลีซองสามารถใช้เล่นได้ และมีลูกเล่นให้ฝึกเล่นฝึกใช้มากมาย นอกเหนือจากการใช้ประจำวันหรือเป็นมีดต่อสู้ที่เร็ว

การควงมีดหรือที่เรียกว่า Balisong มีที่มาจากประเทศฟิลิปปิน โดยคำว่า Balisong มาจากภาษาตากาล็อก (Tagalog) มีความหมายแปลเป็นภาษาอังกฤษได้ว่า "broken horn" เอาไว้ใช้ในการรบ แต่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ทหารอเมริกันที่ไปทำการรบยังฟิลิปปินได้ไปเห็นเข้าก็ได้ซื้อกลับไปยังฝั่ง ตะวันตก ทำให้เป็นที่นิยมไปทั่วโลกดังเช่นทุกวันนี้ในนาม "Butterfly Knife

Balisong มีดผีเสื้อ Butterfly knife

Balisong เป็นมีดเพื่อการต่อสู้ จุดเด่นของมีดอยู่ที่สามารถใช้เป็นอาวุธได้ตั้งแต่ยังไม่เปิดใบ เทคนิคการใช้แบบ Loaded fist นั้นมักใช้เทคนิคเดียวกันกับการใช้ Hand stick หรือ Yawara ที่เรารู้จักกันในนานของ Kubaton ซึ่งเทคนิคที่ใช้นอกจากจะใช้กำชกกำทุบแล้ว การฝึกหัดอย่างมีระบบการใช้แบบ Gunting สามารถใช้ได้ดีกับอาวุธประเภทนี้ครับ

อย่างที่ทราบๆกันแล้ว ว่ามันเป็นอาวุธพื้นเมืองของฟิลิปปินส์ แพร่เข้ามาในอเมริกาและสายตาชาวโลกก็เนืองจากการถูกนำมาใช้ในการแสดง แต่ก่อนหน้านั้น...อเมริกาเริ่มรู้จักพิษสงของมีดและวิธีการใช้จากการที่ได้ ซื้อฟิลิปปินส์ต่อจากสเปน ต่อมาเมื่อมีการอพยพย้ายถิ่นฐานขุดทองของชาวฟิลิปปินส์สู่แผ่นดิน อเมริกา...สิ่งที่ขาดไม่ได้ของคนเดินทางเสี่ยงโชคก็คือการที่มีอาวุธที่มี พิษสงคุ้นมือติตัว...มีดบาลีซองจึงแพร้เข้ามาพร้อมกับการย้ายถิ่นฐานและเป็น ที่นิยมของกลุ่มชนสังคมของฟิลิปินส์

ชื่อที่มาของมีดนั้น...มี หลายกระแส...ที่สำคัญๆก็คือ...ความหมายของมีด Balisong มีพื้นฐานคำมาจากคำว่า Bali ซึ่งแปลว่าแตกหรือแยก กับคำว่า Sung ที่แปลว่าเขาสัตว์หรือกระดูก (ด้ามของบาลีซองมักใช้ส่วนของเขาสัตว์ทำ...ที่นิยมคือเขาควายครับ) ต่อมามีการเพี้ยนคำ...จากคำว่า Sung กลายเป็น Song ซึ่งอาจเป็นเพราะเป็นคำพ้องเสียงออกเสียงใกล้เคียงกันก็เป็นได้ครับ...

อีกกระแสนึงกล่าวว่ามาจากชื่อเมือง สถานที่ประมาณนั้น...

คำ ว่าบาลิซองนั้นอาจมีที่มาอีกอย่างหนึ่งคือ...การใช้คำแปลสองภาษารวมกัน ระหว่างคำว่า Bali ที่แปลว่าแตกหรือแยก กับคำว่า Song ที่แปลว่าเสียงเพลงในภาษาอังกฤษ หมายถึงเสียงที่มาจากรอยแตก หรือเสียงเพลงกระทบของรอยแยกประมาณนั้นครับ

อันหลังนี้คนที่นำมาใช้ จะเขียนว่า Bali-song ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นเครื่องหมายการค้าของบริษัท แปซิฟิค คัทเทอร์รี่ ซึ่งก่อนนั้นเป็นบริษัทมีดเล็กๆไม่ใคร่จะมีชื่อเสียงมากนักแต่ก็เป็นที่ รู้จักกันบ้างในวงการการต่อสู้โดยการทำมีดแบบ Bali-song คุณภาพดี และเป็นที่รู้จักมากขึ้น...ภายหลังได้แจ้งเกิดในนาม Benchmade ที่เรารู้จักกันดีแต่โลโก้ก็ยังเป็นรูปผีเสื้อและคำ Bali-song อยู่นั่นเอง

เข้าใจว่าการที่แปซิฟิคจดทะเบียนนั้นไม่สามารถจดโดยใช้คำที่มีการกันทั่วไปอยู่แล้วจึงใช้คำว่าเสียงของรอยแตก Bali- song มาใช้

การ แพร่หลายกระจายใช้อย่างกว้างขวางของบาลีซองนั้น ทั้งนี้เป็นเพราะเสน่ห์การใช้เปิดปิด รวมถึงความรวดเร็วในการใช้งาน และขู่ขวัญข่มขู่ จึงเป็นที่นิยมของบรรดาแก็งค์สเตอร์ทั่วไป ในช่วงแรกๆนั้นมีดพับที่สามารถเปิดปิดมือเดียวที่ทำได้โดยสะดวกนั้นยังไม่มี มีดพับแบบบาลีซองจึงกลายเป็นมีดพับที่สามารถใช้งานได้เร็วที่สุด.....

ต่อ มาการแพร่หลายของมีดออโต้ มีดสปริงก็เริ่มขึ้น แต่ก็ไม่สามารถทดแทนที่มีดแบบบาลีซองนักเพราะไม่ว่าอย่างไรมีดแบบบาลีซองก็ พร้อมใช้เปิดง่ายและเก็บง่าย ว่องไวกว่า...และด้วยเหตุนี้เองมีดบาลีซองจึงติดร่างแหมีดออโต้ มีดสปริง โดนให้เป็นมีดต้องห้ามในหลายๆรัฐในอเมริกาและหลายประเทศทั่วโลก...




ส่วนประกอบของ Balisong



หลักๆ ก็มีใบมีด ด้ามมีดสองอัน และตัวล็อกด้ามมีด

ด้ามมีดสองอันนั้นมีชื่อเรียกครับ........... ด้ามที่อยู่ตรงกับคมมีดเรียกว่า Bite Handle หรือ Danger Handle.......... ส่วนด้ามที่อยู่ด้านสันมีด เรียกว่า Safe Handle........... การควง Balisong หากเราจับที่ Safe Handle จะควงให้ตายยังไง ก็ไม่มีโอกาสโดนคมมีดครับ.......... สำหรับตัวล็อกด้ามมีดนั้น ปกติจะอยู่บน Bite Handle ใช้สำหรับเช็คว่าเรากำลังถือ Safe Handle หรือ Bite Handle อยู่ครับ

Balisong รุ่นใหม่ๆ ตัวล็อกด้ามมีดจะมีสปริง พอบีบที่ด้ามแล้วตัวล็อกจะกระเด้งออกมาเอง.......... บางทีอาจได้ยินบรรดาเซียน Balisong เรียกว่า Balisong Auto ก็อย่างงครับ.......... ตัวล็อกแบบมีสปริงนี้ ดีที่นอกจากจะช่วยให้ปลดล็อกได้เร็วแล้ว ตัวล็อกยังไม่สะบัดไปมาเวลาควง ทำให้ไม่มีเสียงดังน่ารำคาญ........... ที่สำคัญ คือ ตัวล็อกไม่พับเข้าไปขวางใบมีด พอควงปิดใบมีด ใบมีดก็สับลงบนตัวล็อก ทำให้มีดบิ่นได้ครับ




ขอยกตัวอย่าง Balisong ของยี่ห้อดังๆให้รู้จักครับ


Benchmade ได้รับการยกย่องว่าเป็น Balisong ที่เป็น Production ที่ดีที่สุดครับ......... เนื่องมาจากความเหมาะมือ ทั้งขนาดและน้ำหนัก.......... Balisong เป็นมีดที่สร้างชื่อให้กับ Benchmade มาตั้งแต่อดีตครับ ขนาดโลโก้ของ Benchmade ยังใช้รูปผีเสื้อ ซึ่งมาจากชื่อเรียก Butterfly Knife นี่เองครับ

มีดรุ่นนี้ใบมีดยาว 4 นิ้วกว่าๆ.......... ด้ามทำจากไททาเนียม......... ใบมีดสแตนเลส 440C.......... ราคาขายในอเมริการาว 160 USD ครับ......... Benchmade Butterfly Knife ยังมีรุ่นผลิตจำกัดจำนวน สำหรับสะสมอีกเพียบด้วยครับ





เมื่อไม่กี่ปีมานี้ Benchmade ได้ออก Balisong รุ่นเล็กมาครับ......... ชื่อรุ่นว่า Morpho.......... ตัวนี้มีที่ล็อกใบมีดแบบใหม่ ซึ่งเป็นสิทธิบัตรเฉพาะของ Benchmade คือ เป็นบีบด้ามมีดเพื่อปลดล็อกได้ตามปกติ และยังสามารถล็อกด้ามขณะเปิดใบมีดได้ด้วย ........... ที่น่าสนใจ คือ ด้ามเป็น G-10......... ใบมีดทำจากเหล็ก D2 ยาว 3.25 นิ้ว หนา 2.54 มิล ใบมีดทรง Modified Spear Point........... หนัก 76.5 กรัม......... มีคลิปเป็นไททาเนียมครับ.......... ราคาขายเท่าๆกับเล่มใหญ่เลยครับ





Benchmade ยังมี Trainer Balisong ด้วยครับ.......... วัสดุทำใบมีด และด้ามมีดเหมือน Balisong รุ่นดั้งเดิมทุกประการ..........

Spyderco ก็ออก Balisong มา 2 รุ่นครับ คือ

Spyderfly


กับ Szabofly


ทั้ง สองรุ่นนับเป็น Balisong ที่สวยที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาครับ.......... ปัจจุบันทั้งสองรุ่น ไม่ได้อยู่แคตาล็อกปีล่าสุดของ Spyderco แล้วนะครับ.......... กลายเป็นของสะสมไปอย่างเต็มตัวเรียบร้อยแล้ว.......... หากมองในเรื่องความสวย Balisong ของ Spyderco ทั้งสองรุ่นได้เต็มร้อยเลยครับ........... แต่สำหรับการใช้งาน ยังเทียบ Benchmade ไม่ได้เลย

Balisong

Balisong เป็นมีดเพื่อการต่อสู้ จุดเด่นของมีดอยู่ที่สามารถใช้เป็นอาวุธได้ตั้งแต่ยังไม่เปิดใบ เทคนิคการใช้แบบ Loaded fist นั้นมักใช้เทคนิคเดียวกันกับการใช้ Hand stick หรือ Yawara ที่เรารู้จักกันในนานของ Kubaton ซึ่งเทคนิคที่ใช้นอกจากจะใช้กำชกกำทุบแล้ว การฝึกหัดอย่างมีระบบการใช้แบบ Gunting สามารถใช้ได้ดีกับอาวุธประเภทนี้ครับ อย่างที่ทราบๆกันแล้วว่ามันเป็นอาวุธพื้นเมืองของฟิลิปปินส์ แพร่เข้ามาในอเมริกาและสายตาชาวโลกก็เนืองจากการถูกนำมาใช้ในการแสดง แต่ก่อนหน้านั้น...อเมริกาเริ่มรู้จักพิษสงของมีดและวิธีการใช้จากการที่ได้ ซื้อฟิลิปปินส์ต่อจากสเปน ต่อมาเมื่อมีการอพยพย้ายถิ่นฐานขุดทองของชาวฟิลิปปินส์สู่แผ่นดิน อเมริกา...สิ่งที่ขาดไม่ได้ของคนเดินทางเสี่ยงโชคก็คือการที่มีอาวุธที่มี พิษสงคุ้นมือติตัว...มีดบาลีซองจึงแพร้เข้ามาพร้อมกับการย้ายถิ่นฐานและเป็น ที่นิยมของกลุ่มชนสังคมของฟิลิปินส์ ชื่อที่มาของมีดนั้น...มีหลายกระแส...ที่สำคัญๆก็คือ...ความหมายของมีด Balisong มีพื้นฐานคำมาจากคำว่า Bali ซึ่งแปลว่าแตกหรือแยก กับคำว่า Sung ที่แปลว่าเขาสัตว์หรือกระดูก (ด้ามของบาลีซองมักใช้ส่วนของเขาสัตว์ทำ...ที่นิยมคือเขาควายครับ) ต่อมามีการเพี้ยนคำ...จากคำว่า Sung กลายเป็น Song ซึ่งอาจเป็นเพราะเป็นคำพ้องเสียงออกเสียงใกล้เคียงกันก็เป็นได้ครับ... อีกกระแสนึงกล่าวว่ามาจากชื่อเมือง สถานที่ประมาณนั้น... คำว่าบาลิซองนั้นอาจมีที่มาอีกอย่างหนึ่งคือ...การใช้คำแปลสองภาษารวมกัน ระหว่างคำว่า Bali ที่แปลว่าแตกหรือแยก กับคำว่า Song ที่แปลว่าเสียงเพลงในภาษาอังกฤษ หมายถึงเสียงที่มาจากรอยแตก หรือเสียงเพลงกระทบของรอยแยกประมาณนั้นครับ อันหลังนี้คนที่นำมาใช้จะเขียนว่า Bali-song ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นเครื่องหมายการค้าของบริษัท แปซิฟิค คัทเทอร์รี่ ซึ่งก่อนนั้นเป็นบริษัทมีดเล็กๆไม่ใคร่จะมีชื่อเสียงมากนักแต่ก็เป็นที่ รู้จักกันบ้างในวงการการต่อสู้โดยการทำมีดแบบ Bali-song คุณภาพดี และเป็นที่รู้จักมากขึ้น...ภายหลังได้แจ้งเกิดในนาม Benchmade ที่เรารู้จักกันดีแต่โลโก้ก็ยังเป็นรูปผีเสื้อและคำ Bali-song อยู่นั่นเอง เข้าใจว่าการที่แปซิฟิคจดทะเบียนนั้นไม่สามารถจดโดยใช้คำที่มีการกันทั่วไป อยู่แล้วจึงใช้คำว่าเสียงของรอยแตก Bali- song มาใช้ การแพร่หลายกระจายใช้อย่างกว้างขวางของบาลีซองนั้น ทั้งนี้เป็นเพราะเสน่ห์การใช้เปิดปิด รวมถึงความรวดเร็วในการใช้งาน และขู่ขวัญข่มขู่ จึงเป็นที่นิยมของบรรดาแก็งค์สเตอร์ทั่วไป ในช่วงแรกๆนั้นมีดพับที่สามารถเปิดปิดมือเดียวที่ทำได้โดยสะดวกนั้นยังไม่มี มีดพับแบบบาลีซองจึงกลายเป็นมีดพับที่สามารถใช้งานได้เร็วที่สุด..... ต่อมาการแพร่หลายของมีดออโต้ มีดสปริงก็เริ่มขึ้น แต่ก็ไม่สามารถทดแทนที่มีดแบบบาลีซองนักเพราะไม่ว่าอย่างไรมีดแบบบาลีซองก็ พร้อมใช้เปิดง่ายและเก็บง่าย ว่องไวกว่า...และด้วยเหตุนี้เองมีดบาลีซองจึงติดร่างแหมีดออโต้ มีดสปริง โดนให้เป็นมีดต้องห้ามในหลายๆรัฐในอเมริกาและหลายประเทศทั่วโลก...





คนรักKnife

Knife


       มีด  คือเครื่องมือชนิดแรกๆ ที่มนุษย์ประดิษฐ์ขึ้นเพื่อใช้ในชีวิตประจำวันมาอย่างยาวนาน เกี่ยวข้องสัมพันธ์กับแทบจะทุกกิจกรรม ในการดำเนินชีวิต ไม่ว่าจะเป็นเผ่าพันธ์ หรือกลุ่มสังคมใดๆ ก็ตาม มีดเป็นเครื่องมือตัดเฉือนชนิดมีคมสำหรับใช้ สับ หั่น เฉือน ปาด บางชนิดอาจมีปลายแหลมสำหรับกรีด หรือแทง มักมีขนาดเหมาะสมสำหรับจับถือด้วยมือเดียว ถ้ากล่าวถึงเรื่องมีด หลายๆประเทศมักมีมีดเป็นเอกลักษณ์ของตนเองที่ชนชาวพื้นเมืองใช้สอยกันหรือ นิยมใช้เป็นประจำ เช่น มีดกรูข่า ที่ใช้ในประเทศอินเดีย กริชของประเทศอินโดนีเซีย หรือมีดตระกูลโบวี ที่ใช้ในประเทศทางตะวันตก สำหรับประเทศไทยมีดที่เป็นเอกลักษณ์คงหนีไม่พ้น มีดเหน็บ อีเหน็บ หรือ มีดปาดตาลที่ไม่มีของประเทศใดเหมือน เป็นเอกลักษณ์ที่ลงตัวและใช้ประโยชน์ได้สูงสุดในการพกพาหรือนำติดตัวไปต่าง แดนหรือเข้ารกเข้าพง การออกแบบรูปทรงมีดอาจจะแตกต่างกันบ้าง ก็เป็นเพียงรูปลักษณ์ที่ช่างแต่ละคนจะสร้างสรรค์ขึ้นมา เพื่อจุดประสงค์ที่ แตกต่างกันออกไป แต่ยังคงเอกลักษณ์ของภูมิปัญญาชาวบ้านที่ตัวมีดตีขึ้นจากเหล็กกล้า ผ่านกระบวนการตีจนได้รูปมีดทีสวยงาม ปลายแหลมต่ำลงเล็กน้อย ตรงกลางของมีดป่องออกแล้วไปคอดกิ่วตรงด้าม กั่นของมีดเรียวเล็ก ยาวพอประมาณเพื่อเป็นแกนต่อกับด้ามมีด มองโดยรวมก็สามารถบอกได้ถึงขุมพลังที่ซ้อนอยู่ภายใน ที่สามารถแล่ ฟัน แทง รวมไว้ในมีดเหน็บเพียงเล่มเดียว ซึ่งต่างจากมีดของประเทศอื่นๆ  ที่มีคุณสมบัติในการใช้งานเพียงหนึ่งหรือสองอย่างเท่านั้น




ประวัติของมีดในประเทศไทย


       ค้นพบครั้งแรกราว 30,000 ปี ตามแหล่งโบราณคดีต่างๆ โดยวัสดุที่ใช้ทำมีด จะแตกต่างกันไปตามยุคสมัย มีดในยุคหิน มักทำจากกระดูกหรือหินที่ กระเทาะให้มีความแหลมคมเพื่อใช้เป็นเครื่องมือและอาวุธ โดยมีหลักฐานจากแหล่งโบราณคดีในภูมิภาคต่างๆ เช่น แหล่งโบราณคดีถ้ำหลังโรงเรียน จังหวัดกระบี่ ถ้ำในอำเภอไทรโยค ถ้ำต่างๆในบริเวณลุ่มน้ำแควน้อย จังหวัดกาญจนบุรี ถ้ำผีแมนในจังหวัดแม่ฮ่องสอน เพิงผาช้างที่อุทยานแห่งชาติ ออบหลวง จังหวัดเชียงใหม่ แหล่งโบราณคดีบ้านเก่า จังหวัดกาญจนบุรี แหล่งโบราณคดีโนนป่าหวาย แหล่งโบราณคดีบ้านท่าแค อำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี แหล่งโบราณคดีโคกเจริญ แหล่งโบราณคดีโนนนกทา อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น แหล่งโบราณคดีโนนเก่าน้อยในด้านตะวันออกของหนองหาน อำเภอกุมภวาปี แหล่งโบราณคดีบ้านเชียง อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี   เป็นต้น

มีดในยุคสำริด
       ทำจากวัสดุสำริดขึ้น รูปโดยการหล่อและการตี มักพบตามแหล่งโบราณคดีในพื้นที่ซึ่งเป็นสายแร่ทองแดง เช่น แหล่งโบราณคดีภูโล้น ริมฝั่งแม่น้ำโขง จังหวัดหนองคาย ซึ่งมีช่วงอายุประมาณ 3,750-3,425ปี แหล่งโบราณคดี บ้านนาดี อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี พบการหล่อสัมฤทธ์เป็นเครื่องใช้และเครื่องประดับ มีอายุประมาณ 2,700-2,400ปี แหล่งโบราณคดีในลุ่มน้ำมูล ที่มีการใช้สัมฤทธ์ เช่น ที่บ้านประสาท บ้านหลุมข้าว อำเภอโนนสูงจังหวัดนครราชสีมา มีแหล่งโบราณคดีแหล่งศูนย์การทหารปืนใหญ่ พบการใช้สำฤทธิ์เป็นเครื่องใช้และเครื่องประดับ มีอายุประมาณ 3,000 ปีมาแล้ว แหล่งโบราณคดีโนนป่าหวาย บ้านห้วยโป่งอำเภอโคกสำโรง จังหวัดลพบุรี เป็นแหล่งใหญ่ในการผลิตแร่ทองแดงประมาณ 3,500-3,000 ปีมาแล้ว อ่างเก็บน้ำนิลกำแหง อายุประมาณ 3,301-2,900ปี